Komuna nomo (substantivo)

En gramatiko, komuna nomo estas substantivo kiu povas prezenti ian ajn objekton, agon, fenomenon el iu klaso aŭ grupo karakterizata per komunaj ecoj aŭ trajtoj, ekz‑e ĉevalo, fulmotondro, ŝtono, tablo, esperantisto.

Tial komuna nomo precipe respondas al nocio, kontraste al propraj nomoj, kies ĉefa funkcio estas referenci specifan individuon, lokon, aperon, manifestiĝon.

Vasta klaso da komunaj nomoj konsistas el la fakaj terminoj (punkto, rekto, kurbo, likvo, planedo, birdo, tertremo, komputilo…). Kontraste al la propraj nomoj, la komunajn nomojn oni normale skribas minuskle (krom en kelkaj specialaj okazoj, ekz‑e frazkomence).

En konkreta parolsituacio komuna nomo povas indiki iun nedifinitan objekton — aŭ konkretan ekzempleron, antaŭe menciitan aŭ situacie evidentan. En okazo de tia difiniteco la komuna nomo ricevas la artikolon aŭ alian difinan determinilon.